ตอนที่ 13 การเที่ยวเล่นของเด็กสาว

 

-- มุมมองของชิซึกุ --

หลังจากทำการรักษาพวกทหารและบรรดาผู้บาดเจ็บทั้งหมดเรียบร้อยแล้วชั้นก็ทรุดตัวลงกับพื้น

「ชิซึกุจัง ไม่เป็นไรนะจ้ะ」

คาโอริจังที่เห็นชั้นทรุดลงไปเดินเข้ามาพูดกับชั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

「เหนื่อยอ่ะ อยากทานของหวานอ่ะ อยากนอนอ่ะ」

พอเห็นคาโอริจังยิ้มแบบนั้นแล้วชั้นก็พยายามแสดงความเอาแต่ใจออกมา การใช้เวทรักษาและฟื้นฟูมานาให้กับเพื่อนๆเกือบตลอดเวลานั้นเรียกว่าเป็นงานที่หนักมาก ในตอนนี้ชั้นอยากจะล้มตัวลงไปนอนกับพื้น เพียงแต่ต้องรักษาชื่อเสียงของพี่ชายเอาไว้ชั้นเลยพยายามไม่ทำตัวให้คนอื่นมาดูถูก

「นั่นสินะถ้างั้นก็....」

คาโอริจังหยิบเป้ใบหนึ่งออกมา มันเป็นเป้ที่คาโอริจังเก็บเสบียงอาหารและขนมต่างๆเอาไว้ เพียงแต่สิ่งของด้านในถูกจ่ายแจกไปหมดแล้วในตอนนี้มันจึงว่างเปล่า

「Time Magic: Back Recover!!」

คาโอริจังใช้เวทมนต์แห่งกาลเวลาเพื่อทำการย้อนและคืนสภาพ ซึ่งนี่เป็นเวทมนต์แบบเดียวกับที่คาโอริจังใช้รักษาคนที่บาดเจ็บ

เอ๋!!....หรือว่าเวทมนต์นี้จะสามารถใช้กับสิ่งไม่มีชีวิตได้ด้วย.....

จากนั้นไม่นานกระเป๋าใบนั้นก็ค่อยๆเปล่งแสงออกมา กระเป๋าที่เคยว่างเปล่ากลับไปเป็นกระเป๋าที่ถูกเติมเต็มไปด้วยของหวานและเสบียงอาหารอีกครั้ง

ทั้งๆที่เวทมนต์ของชั้นมีเงื่อนไขยุ่งยากมากมายแท้ๆ แต่ทำไมเวทมนต์ของคาโอริจังกลับใช้ได้ง่ายๆล่ะ แบบนี้มันขี้โกงกันชัดๆ แต่ถึงจะคิดแบบนั้นชั้นก็ไม่อาจจะอดกลั้นกลิ่นอันหอมหวานและยั่วยวนที่ค่อยๆพรั่งพรูออกมาจากกระเป๋าใบนั้นได้

「นี่จ้ะ น้ำหวานและแซนด์วิชผลไม้สูตรคาโอริ」

ชั้นรับแซนด์วิชผลไม้และน้ำหวานมาทานอย่างรวดเร็ว สมกับเป็นอาหารฝีมือคาโอริจังช่วยฟื้นฟูร่างกายได้และจิตใจได้อย่างรวดเร็ว

「เอาอีกอ่ะ!!」

「ขอนู๋ด้วยสิคะ คาโอริซัง」

「ขอชั้นด้วยค่ะ」

เพราะกลิ่นอันหอมหวาน ทำให้บรรดาเพื่อนๆต่างเข้ามารุมแย่งกัน

ภาพดังกล่าวนั้นทำให้ชั้นหวนนึกไปถึงสมัยอยู่ที่โรงเรียน คาโอริจังนั้นจะถูกห้อมล้อมด้วยเพื่อนๆมากมายเสมอเพาะขนมหวานแสนอร่อยของเธอ

「แล้วพวกเราจะทำอะไรกันต่อดีล่ะ」

「นั่นสิน้า ไม่อยากจะไปรบกวนพี่ชายกับพวกยูเมะซังด้วยสิ」

พอพูดแบบนั้นออกไปทุกคนก็มองหน้ากันและยิ้มแปลกๆออกมา

ยูเมะซังกับฮารุกะซังนั้นหลังจากที่รักษาบาดแผลให้กับพวกทหารเสร็จเรียบร้อย ก็รีบตรงดิ่งไปหาพี่ชายในทันที ชั้นเองก็พอจะเข้าใจอยู่ว่าการปล่อยให้พี่ชายกับมายุจังอยู่ด้วยกันตามลำพังมันค่อนข้างจะอันตราย แต่เล่นรีบกันถึงขนาดนั้นเนี่ยมันทำให้ชั้นรู้สึกเหนื่อยใจเลย

เอาเถอะถ้ามันทำให้พี่ชายมีความสุขได้ล่ะก็ ชั้นเองก็ดีใจ....

「ไปเที่ยวเล่นตามประสาเด็กสาวดีมั๊ยคะ」

「นั่นสิน้า มาถึงเมืองแฟนตาซีในต่างโลกทั้งทีแต่ดันถูกลากเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากซะได้ ชิซึกุจังว่าไงล่ะจ้ะ」

「ชั้นอยากจะไปชิมอาหารต่างโลกล่ะ」

จริงอยู่ว่าหลายวันมานี้ได้ลองชิมเนื้อกระต่ายไปเยอะ แต่นั่นมันก็เป็นอาหารที่พวกเราทำขึ้นมา ในตอนนี้ชั้นอยากจะทดลองอาหารและของหวานที่คนในโลกนี้ทำขึ้นมาบ้าง

「นู๋อยากได้ชุดเกราะค่ะ」

ไอริจังพูดออกมาด้วยแววตาเปล่งประกาย ทำไมเธอถึงไม่ชอบอะไรน่ารักๆเหมือนเด็กสาวทั่วไปกันนะ......

「ถ้างั้นพวกเราก็ไปเดินช้อปปิ้งกันให้เต็มที่เลยเนอะ ชิซึกุจัง」

「ได้ค่าขนมมาจากพี่ชายแล้วด้วยนี่นะ เอาล่ะไปตะลุยเมืองต่างโลกกันเลย」

「「「โอ้!!」」」

ในตอนที่พวกเราทั้ง 6 คน กำลังจะออกไปเดินเล่นในเมืองนั้น คลอเดียจังก็ได้ขอติดตามไปด้วย เนื่องจากเธอรู้จักเรื่องราวของเมืองนี้ดีกว่าพวกเรา ชั้นจึงให้เธอเป็นคนนำทางไป

ระหว่างทางคลอเดียจังก็เริ่มเล่าเรื่องเกี่ยวกับเมืองแห่งนี้

เมืองเวลล่านั้นเป็นเมืองป้อมปราการที่ตั้งอยู่ใกล้กับเขตมอนสเตอร์มากที่สุด แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ใช่ว่าจะมีกองทัพมอนสเตอร์บุกมาโจมตีเมืองบ่อยนัก ดังนั้นเหตุการณ์ที่กองทัพของ Minotaurus ซึ่งเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงบุกเข้ามาโจมตีเมืองจึงเป็นเรื่องแปลก ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

「ถ้าจะพูดถึงเรื่องแปลกๆล่ะก็ เรื่องของพวกทหารรับจ้างที่เข้ามาโจมตีกลุ่มของคลอเดียจังก่อนหน้านี้ ก็แปลกเหมือนกันใช่มั๊ยคะ」

คาโอริจังพูดขึ้นมา นั่นสินะพี่ชายก็บอกว่าเรื่องนี้มันค่อนข้างแปลก ดูแล้วน่าจะเป็นแผนของใครบางคนอย่างแน่นอน

「เรื่องนั้นกองอัศวินกำลังสอบสวนพวกที่ถูกจับกุมตัวอยู่ค่ะ คาดว่าภายในไม่กี่วันพวกนั้นจะต้องยอมพูดออกมาแน่นอนค่ะ」

กลุ่มทหารรับจ้างที่พวกเราจับตัวเอาไว้ได้นั้น ถูกส่งตัวไปขังไว้ในคุกใต้ดินของปราสาทเวลล่า ถึงแม้จะไม่รู้ว่าพวกเค้าสอบสวนกันอย่างไร แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องที่ชั้นควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว

「คะ คาโอริจัง ระ ร้านนั้น」

ชั้นชี้ไปยังร้านแผงลอยแห่งหนึ่งที่มุมถนน เนื่องจากเมืองนี้เป็นเมืองป้อมปราการ จึงไม่ค่อยจะมีร้านค้าแผงลอยแบบนี้อยู่มากนัก

แต่ถึงอย่างนั้นชั้นก็คิดจะลองแวะชิมมันซะทุกร้านที่หาเจออยู่ดี

「คุณลุงไอ้นี่มันคืออะไรเหรอคะ」

「ผลอากอซย่างน่ะ รับซักหน่อยมั๊ยล่ะจ้ะ คุณหนู」

「มีใครสนใจบ้าง ผลไม้ย่างล่ะ!!」

ผลอากอซย่างนั้นราคาถูกมาก ไม้ละแค่ 2 รีลเท่านั้น ถึงแม้รสชาติจะสู้ขนมของญี่ปุ่นไม่ได้ แต่มันก็ให้ความรู้สึกแฟนตาซีและแปลกใหม่ดี

พวกเราเดินเที่ยวไปรอบเมืองแวะเข้าร้านนั้นร้านนี้มากมาย ร้านเสื้อผ้าของเมืองนี้ไม่ค่อยจะมีของดีดีนัก ไม่สิบางทีถ้าหากไม่เทียบกับญี่ปุ่นล่ะก็อาจจะเป็นของดีก็ได้ล่ะมั้ง

ไอริจังกับไอโกะซังแวะร้านชุดเกราะและซื้อเกราะหน้าอกแบบที่ถูกใจไปกันคนละชิ้น ในโลกนี้พวกเราจำเป็นจะต้องต่อสู้อยู่บ่อยครั้งดังนั้นมีชุดเกราะติดตัวเอาไว้ก็คงจะดี แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นชั้นก็คิดว่าจะรอคุยกับพี่ชายก่อนและหาซื้อของดีดีสวยๆไปทีเดียวเลย

ก็นะสำหรับกองหลังอย่างชั้นที่ไม่ได้เข้าปะทะศัตรูตรงๆแล้วนั้น อยากจะได้อะไรที่มันคล่องตัวซะมากกว่า นอกจากนั้นก็ยังอยากจะได้ดีไซน์แบบเท่ๆด้วย ถึงจะดูเหมือนเรื่องมาก แต่ความสบายใจของคนใส่ก็เป็นสิ่งสำคัญใช่มั๊ยล่ะ

และแล้วพวกเราก็เดินมาถึงอาคารหลังใหญ่แห่งหนึ่งที่มีป้ายเขียนเอาไว้ว่า 「กิลด์นักผจญภัย」

นี่มันเป็นสถานที่สำคัญสำหรับตัวเอกในไลท์โนเวลหลายๆเรื่องที่ชั้นเคยยืมจากห้องของพี่ชายมาอ่าน มันเป็นสถานที่สำหรับทำเควสเพื่อแลกกับเงิน

「ว่าไงนะ Minotaurus!! ที่พวกข้าได้ยินมาน่ะ คือพวก Goblin นะ!!」

ผู้คนมากมายด้านในส่งเสียงโวยวายออกมา

「จะให้พวกเราไปตายกันเหรอไง!!」

「ใจเย็นกันก่อนค่ะ ทางกิลด์ไม่ได้ต้องการจะให้ออกไปบุกโจมตีรังของ Minotaurus หรอกนะคะ」

「เฮ้ยพวกนายน่ะ!! ไม่ได้ยินข่าวลือเหรอ!!」

「ข่าวลืออะไรวะ!」

「นั่นไงเรื่องของพวกกกลุ่มจอมเวทชั้นสูงน่ะ」

「จอมเวทชั้นสูงเรอะ!?」

「ไม่ใช่ข่าวลือนะเว้ย ข้าน่ะมาถึงเมืองนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว กลุ่มจอมเวทชั้นสูงน่ะ ใช้แค่เวทมนต์บทเดียวก็ทำให้ Minotaurus ล้มลงได้แล้วนะเว้ย!!」

「บ้าน่า ต่อให้เป็นจอมเวทชั้นสูงก็เหอะ มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน」

「จริงๆนะเว้ย ข้าเองก็เห็นมากับตาเหมือนกัน พวก Minotaurus ที่หลุดเข้ามาในเมืองน่ะถูกจัดการเรียบในเวลาแค่แปปเดียวเอง」

「ดูเหมือนว่า ตระกูลโรเซนเบิร์กจะไปขอให้พวกเค้ามาช่วยจัดการเรื่องคราวนี้น่ะ」

「สมแล้วที่เป็นตระกูลโรเซนเบิร์ก ยอดไปเลยนะ」

ในระหว่างที่ชั้นกำลังสงสัยในเรื่องราวที่คนพวกนั้นพูดกัน

「พวกคุณหนูจะมายื่นคำร้องให้กับทางกิลด์เหรอจ้ะ」

หญิงสาวผมสั้นในชุดเกราะท่าทางแข็งแกร่งคนหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับชั้น

「เอ่อ...คือ....คุณเป็นใคร....」

「ขอโทษทีๆ ชั้นชื่อมิรันด้านะ ก็อย่างที่เห็น เป็นนักผจญภัยที่ถูกเรียกให้มาช่วยเสริมกำลังให้กับเมืองเวลล่าน่ะ」