ตอนที่ 47 ประชุมแผนการรบ

ณ ห้องประชุมแผนการรบ เช้ามืดของวันที่ 10 เดือน 12 ศักราชเอลติซปีที่ 836

「พวกทาสเผ่ามนุษย์สัตว์ถูกใช้งานอย่างหนัก ถูกทรมาน ถูกเฆี่ยนตี พวกทาสสาวก็ถูกใช้เป็นเครื่องระบายความใคร่ของพวกทหาร ส่วนพวกชาวบ้านนั้นถึงแม้จะไม่ถูกทำร้ายแต่ก็ยังถูกใช้งานอย่างหนัก กับคนพวกนี้น่ะ ไม่สมควรที่จะได้รับความเห็นใจหรอกค่ะ」

ยูเมะจังที่รับหน้าที่ไปสำรวจที่ตั้งและจำนวนทหารของกองทัพกบฏพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเป็นอย่างมาก

「เจ้าสวะพวกนั่น! มาทำให้พวกมันได้รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่พวกมันได้ทำเอาไว้กับคนอื่นกันเถอะค่ะ」

ไอโกะจังที่เกลียดชังเรื่องพวกนี้เป็นที่สุดให้การสนับสนุนคำพูดของยูเมะจัง ถึงแม้ทหารพวกนั้นจะเป็นมนุษย์ แต่พวกเธอกลับไม่มีความลังเลที่จะคร่าชีวิตเลยซักนิด ในเมื่อเป็นแบบนี้ผมก็คงจะไม่มีความจำเป็นต้องลังเลอีกต่อไป

「ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอดีนะ แต่นี่เป็นสงครามดังนั้นจะลงมืออย่างประมาทไม่ได้ เพราะงั้นก่อนจะคิดเรื่องลงโทษพวกนั้น อยากให้ทุกคนช่วยกันวางแผนให้รัดกุมเสียก่อนน่ะ」

ตามจริงหากไม่สนใจชีวิตของพวกทาสและชาวบ้านที่ถูกเกณฑ์มาใช้แรงงานล่ะก็ พวกเราคงใช้วิธียิงเวทขนาดใหญ่เข้าใส่จากบนฟ้าไปแล้ว

「ก่อนจะฆ่า ต้องเล่นสนุกกับทหารพวกนั้นก่อนสินะคะ แบบนี้นี่เอง......โอ๊ย! 」

ผมเขกกะโหลกฮารุกะจังไปทีหนึ่ง ไม่ว่าสถานการณ์จะตึงเครียดแค่ไหน ก็ยังทำเป็นเล่นได้เสมอ ก็สมเป็นเธอแล้วล่ะนะ

「จัดการกับผู้บัญชาการของพวกนั้นก่อนเลยดีมั๊ยคะ」

มายุจังแสดงความคิดเห็นที่น่าสนใจออกมา แต่ถึงมันจะเป็นแผนการที่น่าสนใจแต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

「ถ้าสามารถหาตัวผู้บัญชาการของฝ่ายนั้นเจอแล้วจัดการได้ล่ะก็......ไม่สิ.......แทนที่จะฆ่าทิ้ง ถ้าหากจับผู้บัญชาการของกองทัพกบฏเอาไว้ สร้างความปั่นป่วนจนพวกทหารหลักแตกตื่น และกระจายกำลังกันหนีออกไปขอความช่วยเหลือได้ล่ะก็….」

「ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเราก็แค่คอยดักอยู่ตามทาง แล้วซุ่มโจมตีพวกทหารที่กำลังเร่งรีบออกมาช่วยเหลือ.........แต่จะหาตัวผู้บัญชาการกองทัพกบฏอย่างไรงั้นเหรอคะ.....」

「ให้เคย์โกะจังใช้สกิลค้นหาดูไม่ได้เหรอคะ」

「มะ ไม่ไหวหรอกค่ะ! พวกนั้นมีค่ายทหารอยู่หลายแห่ง แถมจำนวนทหารรวมพวกทาสแล้วก็มีมากกว่าสองพันอีกนะคะ」

เคย์โกะจังรีบปฏิเสธออกมาอย่างรวดเร็ว จริงอยู่ว่าถ้าเป็นสกิล Search ของเคย์โกะจังล่ะก็น่าจะสามารถหาตัวผู้บัญชาการของกองทัพกบฏได้ เพียงแต่มันคงจะต้องใช้เวลานานมากในการมานั่งตรวจเช็คทหารของกองทัพกบฏดูทีละคน

「สำหรับเรื่องนี้ชั้นพอจะช่วยได้นะคะ」

ในตอนนั้นเองยูฟีน่าที่นั่งเงียบมาตลอดก็พูดขึ้น ดูเหมือนเธอจะมีความคิดดีดีเกี่ยวกับการหาตัวผู้บัญชาการของกองทัพกบฏ นั่นสินะนอกจากยูฟีน่าแล้วในกลุ่มพวกเราก็ไม่มีใครที่รู้เรื่องรายละเอียดของศัตรูในครั้งนี้เลย

「เธอรู้อะไรมาอย่างงั้นเหรอ」

「ผู้บัญชาการของกองทัพกบฏที่นำกำลังมาปิดล้อมเมืองเวลล่ามีชื่อว่า ลูชิอัส เค้าเป็นคนที่ประสบการณ์ในการทำสงครามมากพอดู แต่ก็มีจุดอ่อนอยู่ค่ะ」

ยูฟีน่าพูดออกมาด้วยท่าทางมั่นใจ ก่อนหน้านี้เธอก็ทำให้โอลิเวียพูดไม่ออกมาแล้ว ดูเหมือนเธอจะรู้นิสัยของผู้คนที่อาศัยอยู่ในทวีปนี้เป็นอย่างดี

「สุดยอดเลยยูฟี่จัง! รู้จุดอ่อนของศัตรูด้วย สมแล้วที่เป็นลูกขุนนาง!!」

ฮารุกะจังพูดพร้อมกับเข้าไปกอดและเอาหน้าไปถูกับแก้มของยูฟีน่า ทั้งๆที่พวกเธอพึ่งจะรู้จักกันเมื่อตอนตื่นนอนแท้ๆทำไมถึงสนิทกันได้รวดเร็วขนาดนี้กันนะ

「ลูชิอัสเป็นพวกชื่นชอบเด็กสาวเผ่ากระต่าย ข้างกายของเค้ามักจะมีทาสสาวเผ่ากระต่ายจำนวนมากตามติดไปด้วยเสมอ ถ้าหากสามารถหาค่ายที่มีพวกทาสเผ่าสาวกระต่ายอยู่เยอะๆได้......」

「หน้าที่จับกุมผู้บัญชาการกองทัพกบฏ ชั้นจะเป็นคนจัดการให้เอง!!」

ยูฟีน่ายังพูดไม่ทันจบ เจ้าอากิโอะก็ลุกขึ้นมารับหน้าที่นี้ไปเสียแล้ว ให้ตายสิเจ้าอากิโอะนี่มันช่างซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองจริงๆเลยแฮะ

「ไม่ใช่แค่จับกุมลูชิอัส แต่นายต้องทำให้พวกทหารแตกตื่นหวาดกลัวแล้วหนีกระจายกันไปขอความช่วยเหลือด้วยนะ」

「ไม่ต้องห่วงไปหรอกน่า ชั้นจะไม่ปล่อยให้พวกทาสสาวเผ่ากระต่ายต้องทนใช้ชีวิตแบบนั้นต่อไปแม้แต่คนเดียว!!」

ตอบไม่ตรงคำถามเลยซักนิด เฮ้อ...........เอาเถอะผมรู้นิสัยเจ้าอากิโอะดี ถึงจะทำเป็นพูดเล่น แต่เมื่อรับปากแล้วเจ้าอากิโอะไม่มีทางไปสนใจแต่ผู้หญิงจนลืมภารกิจอย่างแน่นอน

「ถ้ามันเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้ล่ะก็ พวกทหารของกองทัพกบฏที่เหลือดรอดคงจะต้องหนีทัพไปที่ไหนซักที่สินะ」

「หมู่บ้านมิลัน น่าจะมีโอกาสมากที่สุดนะคะ」

ยูฟีน่าลุกขึ้นยืนและชี้ไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งในแผนที่ เนื่องจากพวกเราไม่เข้าใจผมจึงให้เธอช่วยอธิบายเหตุผลที่เธอคิดแบบนี้

หมู่บ้านมิลันนั้นจากการอธิบายของยูฟีน่าก็เป็นหมูบ้านขนาดใหญ่ แต่ก็มีหลายสิ่งที่แตกต่างจากหมู่บ้านขนาดใหญ่แห่งอื่น

อย่างแรกก็คือทำเลที่ตั้ง หมู่บ้านมิลันนั้นตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ไหลเชี่ยว เป็นทำเลที่เหมาะแก่การตั้งรับและยากต่อการบุก

นอกจากนั้นภายในหมู่บ้านยังมีกำแพงป้องกันที่สูงใหญ่ มีโรงงานผลิตอาวุธ ชุดเกราะ และยังมีพื้นที่สำหรับเลี้ยงสัตว์ ทำให้สามารถหาเสบียงเพิ่มเติมได้โดยง่าย

「ชั้นเองเคยก็คิดจะใช้หมู่บ้านมิลันเป็นฐานที่มั่นในการสร้างเมืองหลวงเหมือนกัน ก็เลยศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับที่นี่มาหลายปีแล้วน่ะค่ะ」

ยูฟีน่าพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ บางทีเธออาจจะมีเพื่อนหรือคนรู้จักอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้มากก็เป็นได้

「ถ้างั้นพวกเราจะทำยังไงกันล่ะคะ ถ้าปล่อยพวกทหารหนีทัพเข้าไปยึดครองล่ะก็ พวกชาวบ้านคงจะต้องเดือดร้อนมากแน่เลยนะคะ」

ยูเมะจังพูดออกมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล กับคำพูดของยูเมะจังนั้น ทำให้บรรยากาศในห้องประชุมเริ่มไม่ค่อยดีนัก

「ด้วยจำนวนของพวกเราในตอนนี้ จะให้แบ่งไปป้องกันหมู่บ้านขนาดใหญ่ก็ลำบากอยู่นา」

「สร้างหมู่บ้านปลอมขึ้นมาเป็นตัวล่อดีมั๊ยคะ」

คนที่พูดขึ้นมาในครั้งนี้คือโอลิเวีย คำพูดของเธอทำให้ทุกคนตกใจกันเป็นอย่างมาก ไม่สิเดิมทีแล้วไอ้เรื่องแบบนี้มันทำได้ด้วยงั้นเหรอ....

「เธอทำเรื่องแบบนั้นได้ด้วยเหรอ!」

ผมถามออกไปด้วยความตื่นเต้น หากสามารถสร้างหมู่บ้านปลอมขึ้นมาด้วยเวทมายาของโอลิเวียล่ะก็ แผนการรบหลังจากนี้จะหลากหลายขึ้นมากเลยทีเดียว

「ถ้าให้จอมเวททั้งหมดในเผ่าผีเสื้อดำช่วยกันล่ะก็ สามารถทำได้แน่นอนค่ะ」

「ระยะเวลาล่ะ พวกเธอสามารถสร้างมันทิ้งไว้ได้นานแค่ไหน」

「ถ้าไม่เกิน 3 ชั่วโมงล่ะก็ น่าจะคงสภาพทั้งหมู่บ้านเอาไว้ได้นะคะ」

ถ้ามีเวลาซัก 3 ชั่วโมงล่ะก็พวกเราคงจะสามารถกลับมาจัดการกับพวกทหารที่หนีเข้ามาในหมู่บ้านปลอมได้อย่างสบาย ดังนั้นทุกคนจึงเห็นด้วยกับแผนการนี้

「ถ้างั้นก็มาแบ่งหน้าที่กันเถอะ」

ผมเริ่มทำการแบ่งหน้าที่ให้แต่ละปาร์ตี้ คนที่จะออกไปทำสงครามในครั้งนี้นั้นนอกจากปาร์ตี้ของอากิโอะแล้ว ก็มีปาร์ตี้ของยูเมะจังที่เป็นหน่วยจู่โจมจากบนท้องฟ้า ปาร์ตี้ของไอโกะจังกับปาร์ตี้ของยูยะที่เน้นด้านการบุกทะลวง ปาร์ตี้ของนานะจังที่เป็นหน่วยสนับสนุน และสุดท้ายคือปาร์ตี้ของผม

นอกจากนั้นก็ยังมีจอมเวทเผ่าผีเสื้อดำของโอลิเวีย 15 คน กองทหารรักษาการณ์แห่งออร์ธรอส 36 คน หน่วยเมดติดอาวุธของมาเรียจังและคูเซียจัง 12 คน หน่วยอัศวินของยูฟีน่า 5 คน รวมทั้งหมดแล้วก็ 104 คน

ถึงแม้จำนวนจะน้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามอยู่มาก แต่ด้วยความแข็งแกร่งของไอออนฮาวล์ อาวุธและชุดเกราะของพวกเราแล้ว ผมคิดว่าพวกเราน่าจะเหนือกว่าทหารของกองทัพกบฏค่อนข้างเยอะ

สำหรับการแบ่งหน้าที่นั้น ปาร์ตี้ของเจ้าอากิโอะจะลอบเข้าไปจับกุมลูชิอัส และสร้างความปั่นป่วนให้กับพวกทหารในค่ายหลัก ด้วยเวทลมของชิโอริจังนั้น เจ้าอากิโอะมั่นใจว่าจะเข้าไปถึงเต็นท์ของลูชิอัสได้โดยที่ไม่มีใครรู้ตัวก่อนอย่างแน่นอน

หลังจากนั้น ปาร์ตี้ของผม ปาร์ตี้ของยูยะ ปาร์ตี้ของไอโกะ กองทหารรักษาการณ์แห่งออร์ธรอส และกลุ่มอัศวินของยูฟีน่าจะรับหน้าที่ซุ่มโจมตีกวาดล้างกำลังส่วนใหญ่ของกองทัพกบฏที่ออกมาจากค่ายทหารตามจุดต่างๆ

และสุดท้ายก็คือพวกที่เหลือ โดยจอมเวทของโอลิเวียจะรับหน้าที่ในการสร้างหมู่บ้านปลอมขึ้นมาด้วยเวทมายา ส่วนปาร์ตี้ของยูเมะจัง ปาร์ตี้ของนานะจัง และหน่วยเมดติดอาวุธของมาเรียจังและคูเซียจังนั้น พวกเธอจะปลอมเป็นเด็กสาวชาวบ้าน เพื่อหลอกล่อ และจัดการกับพวกทหารที่หนีเข้าไปในหมู่บ้านทั้งหมด

แต่ถึงแม้จะเป็นแผนการที่ดีแค่ไหนก็ย่อมมีความเสี่ยง ผมจึงเน้นย้ำให้ทุกคนคิดถึงความปลอดภัยของตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปเตรียมการ วันเวลาแห่งสงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว.....