--
มุมมองของทัตสึยะ --
「เล
เลคซิอุสซามะ!! เลคซิอุสซามะ!!!!」
หลังจากที่เวลาผ่านไปสักครู่หนึ่ง
เอสเต้ ราชินีแห่งจักรวรรดิเอลติซและภรรยาของจักรพรรดิเลคซิอุส เธอที่ได้สติกลับคืนมาก็ลุกขึ้นจากบัลลังก์และรีบวิ่งเข้าไปหาร่างที่ไร้วิญญาณของเลคซิอุสในทันที
ภาพของตัวเธอที่หลั่งน้ำตาพร้อมกับโอบกอดหัวที่หลุดออกมาจากร่างกายของเลคซิอุสเอาไว้นั้นดูไม่ต่างไปจากเด็กสาวทั่วไปที่พึ่งจะสูญเสียคนที่รัก
แต่ถึงแม้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้น....
「วะ
อุว๊า!! Dimension Magic: Teleportation!!!」
ฮารุกะจังที่ยืนอยู่ใกล้ๆเอสเต้รีบใช้เวทมนต์ห้วงมิติของเธอเพื่อวาปกลับมาหลบอยู่ที่ด้านหลังของผมในทันที
ซึ่งเหตุผลที่ฮารุกะจังถึงกับต้องใช้เวทมนต์ห้วงมิติเพื่อหลบหนีออกมาจากเด็กสาวท่าทางไร้พิษภัยอย่างเอสเต้นั้นก็คงจะเป็นเพราะสัญชาตญาณรับรู้อันตรายของเธอ
「สมกับเป็นฮารุกะจังสุดที่รักของผม
กำจัดบอสใหญ่ไปได้อย่างรวดเร็วเกินคาดไปเลยนะ」
「กับท่านฮารุกะจังผู้ที่เป็นจอมเวทห้วงมิติที่อยู่ในจุดสูงสุดของจอมเวททุกคนอย่างชั้นน่ะ
จะบอสใหญ่หรือบอสเล็กก็สามารถจัดการได้ในพริบตาแน่นอนอยู่แล้วล่ะค่ะ แล้วเลเวลของชั้นในตอนนี้น่ะ
ก็อัพไปถึงเลเวล 94 แล้วด้วยนะคะ!! สุดยอดไปเลยใช่มั๊ยล่ะคะทัตสึยะซัง เอะเฮะเฮะ!!!」
ผมพูดพร้อมกับยื่นมือออกไปลูบหัวฮารุกะจังเพื่อชื่นชมเธอด้วยรอยยิ้ม
ฮารุกะจังเองก็รีบเอียงเข้ามาซบอกผมพร้อมกับพูดออกมาอย่างโอ้อวดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนกับตัวเธอในช่วงเวลาปกติ
ทั้งๆที่เมื่อครู่เธอยังรู้สึกหวาดกลัวจนต้องหนีออกมาแท้ๆ
เธอช่างเปลี่ยนอารมณ์ได้รวดเร็วสมกับเป็นฮารุกะจังจริงๆ
「ถึงแม้ว่าเจ้าเลคซิอุสนั่นมันจะมีหน้าตาที่คล้ายคนรักของเธอมากแค่ไหน
แต่ยังไงเจ้านั่นมันก็เป็นแค่ผู้สืบสายเลือด เพราะงั้นเธอเองก็เลิกเสแสร้งเล่นละครต่อหน้าผมได้แล้วน่า
เอสเต้จัง」
「เอ่อ.....หมายความว่ายังไงงั้นหรือคะ
? เธอคนนั้นเล่นละครอะไรงั้นหรือคะ
?」
「รอดูไปเด๋วเธอก็เข้าใจทุกอย่างเองนั่นล่ะ
ยังไงตอนนี้ก็เตรียมตัวเอาไว้อย่าประมาทล่ะ」
ถึงแม้ว่าฮารุกะจังจะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูด
แต่เธอก็เปลี่ยนไปตั้งท่าสำหรับเตรียมการต่อสู้ในทันทีโดยไม่ลังเล ส่วนเอสเต้ที่ได้ยินคำพูดของผมไปนั้นก็ลุกขึ้นยืนและหันมาสบสายตากับผมด้วยใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
ซึ่งนั่นก็แสดงให้เห็นว่า ทั้งความเศร้าโศกและน้ำตาของเธอที่แสดงออกมาให้เห็นก่อนหน้านี้ล้วนแล้วแต่เป็นเพียงแค่การเล่นละครเพียงเท่านั้น
「อุฟุฟุ
สมกับที่เป็นราชาแห่งเผ่าปีศาจผู้มากรัก รู้ด้วยสินคะว่าคนรักที่แท้จริงของชั้นเป็นใคร」
「ผมน่ะรู้เรื่องของเธอทั้งหมดโดยละเอียดเลยล่ะ อ๊ะ พูดถึงเรื่องนี้แล้วก็คงต้องขอบอกเธอตั้งแต่ตอนนี้เลย
ตัวผมเองน่ะไม่ได้เกลียดผู้หญิงที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อช่วยคืนชีพให้คนรักหรอกนะ เพราะผมเองก็มีผู้หญิงที่รักและอยากจะคืนชีพให้เธอคนนั้นไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไรเหมือนกัน」
ผมพูดพร้อมกับมองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ
ซึ่งนั่นก็เพื่อที่จะส่งความรู้สึกให้กับเด็กสาวตรงหน้าได้รับรู้ถึง ตัวเธอนั้นอยากที่จะช่วยคืนชีพให้กับเจ้าชายเอลเกรซผู้เป็นที่รัก
ส่วนตัวผมเองก็อยากที่จะช่วยเหลือเอริจังที่ได้เสียสละวิญญาณไปครึ่งหนึ่งเพื่อปกป้องผม
เพราะความต้องการของพวกเรานั้นเหมือนกัน
ดังนั้นผมจึงเข้าใจความรู้สึกของเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าของผมเป็นอย่างดี
「เป็นเช่นนั้นหรือคะ
แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วล่ะก็ ทำไมคุณถึงได้เลือกที่จะเข้ามาขัดขวางหนทางของชั้นล่ะคะ
?」
「เรื่องนั้นน่ะ มันก็เป็นเพราะหนึ่งในสิ่งจำเป็นสำหรับการช่วยคนที่ผมรักนั้นก็คือการส่งเธอกับไปยังอาณาเขตแห่งพระเจ้า
เพราะงั้นถึงแม้ผมจะเข้าใจในสิ่งที่เธอทำลงไป
แต่ผมก็คงจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้กับเธอได้ นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีเรื่องที่ตัวเธอเองมีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำร้ายรูริและพวกมากิจังด้วยล่ะนะ」
「อุฟุฟุ
กับเรื่องนั้นชั้นเข้าใจดีเลยล่ะค่ะ
เพราะถ้าหากอีกฝ่ายเป็นคนที่ทำร้ายคนที่ชั้นรักล่ะก็
การจะไปร่วมมือกับคนแบบนั้นคงไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว....」
「อย่าพูดกันแบบให้เข้าใจกันแค่สองคนสิคะ!!! คือเด็กสาวคนนี้เป็นใครอ่ะ
ชั้นไม่เห็นจะเข้าใจเลยสักนิดเดียวอ่ะ」
เพราไม่อาจจะทนฟังอยู่เฉยๆได้
ฮารุกะจังที่หลบอยู่ด้านหลังของผมจึงพูดแทรกขึ้นมา
ถึงแม้ว่าฮารุกะจังจะมีความสามารถและสัญชาตญาณด้านการต่อสู้ที่สูงมาก
แต่เธอกลับเป็นพวกที่มีไหวพริบค่อนข้างจะต่ำ ซึ่งมันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ
「อ๊ะร่ะ
ต้องขอโทษที่แนะนำตัวช้าไปนะคะ ตัวจริงของชั้นก็คือ
อดีตเทพธิดาผู้รับใช้พระเจ้าเลโลเชีย เทพธิดาสีครามแห่งความโลภเธโอเนีย หรือก็คือผู้ที่ถูกเรียกว่าเทพธิดาผู้ทรยศในปัจจุบันค่ะ」
พร้อมๆกับการแนะนำตัว
ออร่าสีทองที่มีแรงกดดันสูงได้แผ่กระจายไปทั่วห้องบัลลังก์
เรือนผมสีบรอนซ์ทองของเอสเต้ได้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นผมสีครามอย่างช้าๆพร้อมๆกับปีกสีทอง
6 ปีกก็ได้ปรากฏขึ้นมาที่ด้านหลัง แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตกใจ
ฮารุกะจังกับรู้สึกตื่นเต้นมากกว่า
「อุว๊า!!!! เทพธิดาตัวร้ายตัวเป็นๆล่ะค่ะ!!!! สุดยอดไปเลยนะคะทัตสึยะซัง!!! ชั้นคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าเทพธิดาจะหลบซ่อนอยู่ภายในร่างกายของเด็กสาวแสนน่ารักที่ดูอ่อนแอไร้พิษภัยแบบนั้นน่ะ!!!」
「อ๊ะร่ะ
ต้องขอโทษที่ทำให้ประหลาดใจด้วยนะคะ แต่ในเมื่อเรื่องมาถึงขันนี้แล้ว
ต่อให้ชั้นคิดอยากที่จะเจรจาต่อรอง ทางพวกคุณก็คงไม่คิดที่จะพูดคุยด้วย ถ้าแบบนั้นชั้นก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการลงมือจัดการพวกคุณทั้งสอง
แล้วก็ค่อยตามไปจัดการพวกที่เหลือด้วยมือของตัวเอง.....
แต่ถึงแม้การพวกเราจะไม่สามารถเจรจาพูดคุยกันได้
อย่างน้อยก่อนที่จะเริ่มการต่อสู้ชั้นก็อยากจะขอเสนอให้เปลี่ยนสถานที่สักหน่อย
เพราะปราสาทสูงเสียดฟ้าแห่งนี้น่ะเป็นสถานที่สำคัญของอีนอส (เผ่าพันธุ์มนุษย์) ดังนั้นชั้นจึงไม่อยากจะทำให้ปราสาทสูงเสียดฟ้าแห่งนี้เสียหาย
ช่วยยอมรับข้อเสนอนี้ได้มั๊ยคะ ?」
「ถ้าเรื่องนั้นล่ะก็ไม่มีปัญหา
เพราะตัวผมเองก็ไม่อยากจะให้สถานที่แสนงดงามที่เต็มไปด้วยความทรงจำของผู้คนมากมายแบบนี้ต้องมาถูกทำลายไปเหมือนกัน」
ผมตอบรับข้อเสนอของเทพธิดาเธโอเนียกลับไปในทันทีโดยไม่ใช้เวลาคิด
เพราะปราสาทสูงเสียดฟ้าซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างที่พ่อของไอโกะจังเป็นคนสร้างนั้นก็เป็นสถานที่สำคัญสำหรับพวกเราเช่นเดียวกัน
「อ๊ะร่ะ
ช่างเป็นสภาพบุรุษที่เข้าใจอะไรได้ง่ายดีจริงๆ...นี่ถ้าหากชั้นได้มาพบกับคุณก่อนเจ้าชายเอลเกรซแล้วล่ะก็.....ยังไงขอบคุณมากเลยค่ะ.....ถ้าเช่นนั้นชั้นก็ขอออกไปรอที่ด้านนอกก่อนเลยก็แล้วกันค่ะ」
หลังพูดจบ
เทพธิดาสีครามแห่งความโลภเธโอเนียก็กางปีกทั้ง 6 ออกและพุ่งตัวออกไปทางรูบนเพดานทางเดียวกับที่พวกเราเข้ามา
หลังจากนั้นผมกับฮารุกะจังที่เตรียมตัวร่ายเวทบัพใหม่อีกครั้งจนพร้อมแล้วก็รีบกระโดดพุ่งตัวตามออกไป
แต่แล้วในจังหวะที่ร่างกายของพวกเราพ้นออกไปจากเพดานได้เพียงแค่เสี้ยววินาที
พวกเราก็ถูกลำแสงสีทองขนาดใหญ่โจมตีเข้าใส่.....
「Dark Phoenix
Sacrifice Shield!!」
แน่นอนว่าการถูกลอบโจมตีในทันทีแบบนี้เองผมก็ได้คาดการณ์เอาไว้แล้ว
ดังนั้นผมจึงรีบสั่งให้อสูรรับใช้นกฟีนิกซ์แห่งความมืดคุโรโกะมาแปลงร่างเป็นโล่เพื่อปกป้องพวกเราเอาไว้ในทันที
แต่เนื่องจากการโจมตีด้วยลำแสงจากพลังของเทพธิดานั้นมีความรุนแรงที่สูงมาก
ดังนั้นพวกเราจึงมีเวลาไม่มากนักก่อนที่คุโรโกะจะสูญสลายไป
แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น
สำหรับการต่อสู้แล้วแค่ช่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาทีที่พวกเราได้รับมานั้นก็ถือว่าเป็นประโยชน์อย่างมาก
และฮารุกะจังที่รับรู้เรื่องนั้นได้โดยไม่ต้องรอคำสั่งของผมก็รีบวาปเข้าไปโจมตีใส่เทพธิดาเธโอเนียจากทางด้านหลัง
ซึ่งก็แน่นอนว่าการโจมตีของเธอได้ถูกป้องกันเอาไว้โดยหนึ่งในโล่สีทองขนาดใหญ่ซึ่งเป็นอาวุธเทพธิดาของเทพธิดาเธโอเนีย
「อุว๊า!!! เจ้าโล่สีทองนี่มันแข็งจริงๆเลยค่ะ
แถมยังมีตั้ง 2 อันแบบนี้ชั้นคนเดียวจัดการไม่ไหวหรอกนะคะ!!!」
อาวุธเทพธิดาของเทพธิดาเธโอเนียนั้นเป็นโล่สีทอง
3 อันที่สามารถทำงานได้หลากหลายรูปแบบ โล่อันหนึ่งกำลังยิงเวทลำแสงสีทองเข้าโจมตีใส่ผมอย่างต่อเนื่องจนทำให้ผมจำเป็นจะต้องทำการตั้งรับเพียงอย่างเดียวและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
ส่วนโล่อีก 2
อันนั้นก็ทำการป้องกันการโจมตีจากเคียวความเร็วสูงของฮารุกะจังได้ระดับ 100% โดยไม่เปิดช่องว่างเลยแม้แต่เพียงนิดเดียว
「ไอ้เจ้าโล่ที่ทำการโจมตีได้อัตโนมัติเหมือนกับพวกฟันเนลแถมยังมีความรวดเร็วและทนทานสูงจนไม่สามารถทำลายได้ง่ายๆเนี่ย
มันช่างเป็นอาวุธขี้โกงสมกับที่ได้เชื่อว่าเป็นอาวุธเทพธิดาจริงๆ」
ผมพยายามคิดหาวิธีจัดการพร้อมกับหลบหลีกการโจมตีและอ่านการเคลื่อนไหวของเจ้าโล่สีทองไปพร้อมกันด้วย
ในตอนที่อยู่ในอาณาเขตพระเจ้านั้น
ผมได้ทำการศึกษารูปแบบการโจมตีและการป้องกันของเทพธิดาเธโอเนียและคิดหาจุดอ่อนเพื่อที่จะรับมืออยู่ตลอด แต่ถึงแม้จะเตรียมตัวมาดีแค่ไหน
ความคิดกับความเป็นจริงมันก็ต่างกันมาก
「จะบุ่มบ่ามเข้าไปโจมตีก็คงไม่ใช่เรื่องดี....ก่อนอื่นก็คงต้องหาทางถ่วงเวลาและรอกำลังเสริมน่าจะดีกว่า…」
เมื่อตัดสินใจได้ดังนั้น
ผมก็รีบหนีเพื่อเว้นระยะห่างออกมาจากโล่สีทอง จากนั้นผมก็ทำการรวบรวมมานาจำนวนมากเพื่อที่ใช้เวทมนต์อัญเชิญอสูรรับใช้แห่งความมืด
กองทัพลูกแมวทมิฬ Dark Kitten
จำนวนหนึ่งแสนตัวออกมาและสั่งการให้พวกลูกแมวกระจายกำลังกันออกไปครอบคลุมพื้นที่ทั่วท้องฟ้า
ถึงแม้ว่าลูกแมวทมิฬพวกนี้จะมีพลังโจมตีและป้องกันเท่ากับ
0 แต่พวกมันก็เป็นอสูรรับใช้ที่เหมาะแก่การก่อกวนและถ่วงเวลาเป็นอย่างมาก ยิ่งเวลาที่พวกมันถูกอัญเชิญออกมาพร้อมกันเป็นจำนวนมากแบบนี้แล้ว
ต่อให้เป็นพวกเทพธิดาก็คงยากที่จะจัดการพวกมันทั้งหมดไปได้ง่ายๆ
「ฟุเคี๊ยะ!! ดะ เด๋วสิคะทัตสึยะซัง!!!! ทะ
ทำไมเจ้าลูกแมวดำพวกนี้มันถึงได้มุดเข้ามาใต้กระโปรงของชั้นได้ล่ะคะ!!!! เนี๊ยะ!!!! ออกไปจากตรงนั้นเด๋วนี้นะยะ!! อย่าดึงเชือกนั่นนะ!!!! อิย๊า!!!!」
แต่ก็เนื่องจากพวกมันมีจำนวนมหาศาล
ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่ผมจะควบคุมพวกมันทุกตัวให้ทำตามคำสั่งได้
ดังนั้นจึงทำให้มีลูกแมวจำนวนหลายสิบตัวพุ่งเข้าไปจู่โจมใส่ฮารุกะจังที่กำลังต่อสู้อยู่ใกล้ๆกับเทพธิดาเธโอเนียไปด้วย
「อุฟุฟุ
เป็นเวทอัญเชิญที่รสนิยมดีใช่เล่นเลยนะคะ
แต่ของแบบนี้ทำอันตรายอะไรเทพธิดาอย่างชั้นไม่ได้หรอกค่ะ Goddess Magic: Feather Judgment!!」
เทพธิดาเธโอเนียเรียกโล่ทั้ง
3 ของเธอกลับไปปกป้องตัวเองและเริ่มถอยห่างออกไปจากพวกลูกแมวทมิฬ จากนั้นเธอก็เริ่มทำการร่ายเวทมนต์ระดับเทพธิดาออกมาพร้อมกับกางปีกทั้ง
6 ของเธอออกกว้าง จากนั้นไม่นาน ขนปีกสีทองจำนวนหลายพันของเธอก็เริ่มพุ่งเข้าโจมตีใส่พวกลูกแมวทมิฬที่อยู่ล้อมรอบตัวเธอและเริ่มกวาดล้างพวกลูกแมวทมิฬที่อยู่กระจัดกระจายกันออกไปทีละนิด
「พลังทำลายและความแม่นยำสูงจริงๆ แต่ก็เอาเถอะ
เพราะเป้าหมายของผมมันก็ดูเหมือนจะสำเร็จแล้วล่ะนะ….」
「ทัตสึยะซังใจร้ายที่สุดเลยค่ะ!!! นั่นเป็นกางเกงชั้นในตัวใหม่ที่ชั้นพึ่งจะได้ใส่ครั้งแรกเลยนะคะ!!!!
แล้วที่ว่าเป้าหมายสำเร็จนั่นหมายความว่ายังไงคะ!! ดูยังไงชั้นก็ไม่รู้สึกว่าพวกเราสองคนจะสามารถเอาชนะเทพธิดาสีครามนั่นได้เลยนะคะ」
ฮารุกะจังที่ไม่อาจจะอดทนรับการจู่โจมของพวกลูกแมวทมิฬไหวก็รีบฉวยโอกาสวาปหนีกลับมาหาผมในทันที
ซึ่งนั่นก็ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกแล้ว
「เธอคิดถูกแล้วล่ะ
ลำพังพวกเราแค่สองคนยังไงก็คงไม่มีทางชนะได้ง่ายๆแน่ เพราะงั้นวีเดียวที่พวกเราจะเอาชนะได้ก็คือการใช้จำนวนที่มากกว่า.....」
「ทัตสึยะซัง!!! ไม่เจ็บอะไรตรงไหนใช่มั๊ยคะ ?」
「อุว๊า!!! นั่นมันเจ้าพวกลูกแมวลามกที่ชอบมุดเข้ามาใต้กระโปรงของชั้นนี่นา!!!」
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอธิบายให้ฮารุกะจังฟังจบ
ยูเมะจังและมากิจัง พวกเธอทั้งสองคนในร่างเทพธิดา 6 ปีกก็บินเข้ามาหาผม ยูเมะจังกระโดดลงมาจากอสูรรับใช้จักรพรรดิมังกรและทำการสำรวจไปตามร่างกายของผมเพื่อตรวจสอบว่าตัวผมนั้นไม่ได้มีบาดแผล
ส่วนมากิจังนั้น เธอหันไปมองดูพวกลูกแมวทมิฬจำนวนมากด้วยสายตบที่ไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก
「เอ๋
ยูเมะจัง!!!! มากิจังก็ด้วย!!!!
ไม่ใช่ว่าพวกเธอต้องใช้พลังเทพธิดาในการตึงอาณาเขตเทพธิดาเอาไว้หรอกเหรอ
?」
「อาณาเขตเทพธิดาค่อนข้างจะมีความเสถียรมากแล้ว
เพราะงั้นถึงพวกเราจะมาช่วยเหลือทางนี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะจ้ะ」
「ถึงยูเมะซังจะพูดแบบนั้นแต่ความจริงแล้วการที่พวกเราออกมานี่ก็ค่อนข้างจะสร้างภาระให้กับทั้ง
4 คนที่เหลือมากอยู่นะคะ
เพราะงั้นชั้นคิดว่าพวกเราควรจะรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด」
「นั่นสินะ ถ้างั้นก็มาจบเรื่องนี้กันเถอะ!!!」
ผมพูดพร้อมกับพุ่งตัวนำหน้าทุกคนเข้าไปหาเทพธิดาเธโอเนีย
ด้วยพลังของพวกเราทั้ง 4 คนรวมกัน ผมคิดว่าพวกเราจะต้องสามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน
จะตบจูบหรือเชือดทิ้งเหมือนตัวประกอบก่อนหน้านี้ ต้องรอดูกันต่อไป
ตอบลบนั่นสินะ รอดูกันต่อไป ฮา
ลบ